نقش مشارکت عمومی - خصوصی در سیاست نوآوری

در سال‌های اخیر، مشارکت‌های عمومی - خصوصی هم‌زمان با آشکار کردن ظرفیت‌ها و مزایای خود در براورده‌سازی وظایف اجتماعی دولت در مسائل مختلفی مثل راه‌سازی، توسعه زیرساخت‌ها و شبکه‌های برق‌رسانی و فضاهای شهری و کمک به بخش خصوصی (برای مثال، در تأمین مالی یا ورود به بازار) به عنوان یکی از ابزارهای سیاستی برای توسعه فناوری و نوآوری مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. متن حاضر مروری است بر مبانی نظری و تاریخچه شکل‌گیری این رویکرد و همچنین مدل‌ها و پژوهش‌های انجام شده درباره نقش و اثرات این ابزار سیاستی در براورده‌سازی اهداف سیاست نوآوری که با این نتیجه به پایان می‌رسد که به نظر می‌رسد انواع مدل‌های مشارکت عمومی - خصوصی، در بسترهای مختلف، اثرات متفاوتی بر اهداف سیاست نوآوری خواهند گذاشت.